سلام در این روزها و سالها نوستالژی و یا حسرت گذشته در جامعه ایران و تقریبا کل دنیا فراگیر شده .از نظر من چرایی این حسرت .کمبود عشق و محبت هست که بین انسانها بسیار کمرنگ شده . و مشکلات مالی نیز مزید بر علت شده . جای خالی رابطه هایی که در قدیم به وفور یافت میشد .ارتباط های نزدیک و صمیمانه در خانواده . بین همسران .فرزندان و والدین . اقوام نزدیک و دور .خاله عمه دایی عمو فرزندانشان و حتی اقوام دورتر . اسمهایی که برای امروزی ها غریبه هست و حتی اون هارو نشنیدند . در آن زمان ارتباط های دیداری .مهمانی رفتن و مهمان آمدن .با حضور خانواده و اقوام و ادبیات دیداری و شنیداری که ادبیات روزمره مردم بود . این یادها و خاطره ها بغض حسرت را به گلوی همه ما میاره. اشک رو به چشممون میاره . و با مشکلات مالی فراوانی که این روزها گریبان اکثریت مردم رو گرفته این بغض و حسرت رو به یک افسردگی شدید تبدیل میکنه. رابطه دیگری که اون روزها بود و جای خالی اون بسیار احساس میشه رابطه های دوستی بود. آن روزها تشکیل گروههای دوستی بسیار وافر بود دوستانی که شب و روز رو با هم میگذروندند و قوانین دوستی رو بجا میاوردند دوستانی که شب و روز رو با هم میگذروندند .جای خالی رابطه دیگه همسایه گری بود همسایه هایی که بطور روزمره باهم معاشرت داشتند همسایه خوب همسایه بد همه لازمه یک زندگی فعال و بشاش بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: